Cita – Cita Abdi
Di désa anu namina Rindasari, tinggalah 1 kulawarga anu
diwangun ti 1 anak lalaki, 1 anak awéwé, sarta saurang Ibu. Anak lalaki éta namina Andi
, manéhna miboga 1 adi awéwé anu namina Rhiny. Andi berumur 14 warsih
sedengkeun adina berumur 10 warsih. Lamun dihitung-hitung ayeuna Andi geus
kelas 2 SMP. Waktu Andi berumur 12 warsih, Abahna maot saprak harita Andi pegat
sakola. Andi bercita-cita hayang jadi Arsiték sangkan bisa ngarobah hirup
kulawargana.
Sapopoé
Andi mantuan Emana nyieun kueh pikeun dijual ka pasar. Sedengkeun Rhiny anu
nganteurkeun kuehna ka pasar. Kitu pisan kagiatan kulawarga éta sapopoé.
Hiji
dinten aya saurang balabah anu namina Pak Rinan ka Bumi Andi. Saatos ngobrol jeung Emana Andi, Pak
Rinan yakin yén Andi sabenerna anak anu singer sarta calakan. Kaluar rasa
simpati Pak Rinan ka Andi. Pak Rinan ogé nawarkeun ka Indungna Andi, ambéh Andi
sakola deui di Dayeuh nepi ka sarjana, kabéh waragad ditanggung ku Pak Rinan.
Peuting
ogé anjog. Emana Andi bingung kudu némbalan naon. Emana ogé ménta pamadegan
Andi kumaha. “Ma, leuwih alus urang tarima waé tawaran Pak Rinan, iraha deui Ma
aya kasempetan pikeun Andi Sakola?” kecap Andi. “Enya geus, kumaha Andi waé.”
Waler Emana. “Nuhun enya Ma, engké sabulan sakali Andi ngadatangan Ema.” Kecap
Andi. “Enya, Nak.”Waler Emana.
Enjingna,
“Pak Abdi tarima tawaran Anjeun.” Kecap Emana Andi ka Pak Rinan. “Enya, Ma. Isukan Andi sasarengan
Abdi baris angkat ka Dayeuh.” Waler Pak Rinan. “Saméméhna, nuhun enya Pak,
luhur bantuan Bapa ka kulawarga Abdi.” Kecap Emana Andi. “Enya, Ma. Sami-sami.”
Waler Pak Rinan.
Dina
dinten ieu Andi sarta Pak Rinan angkat ka Dayeuh ngagunakeun mobilna Pak Rinan,
Andi nyuhunkeun widi ka Emana. “Ma, Andi angkat heula nya.” Kecap Andi.
“Ati-ati di jalan nya, Nak.” Waler Emana. “Enya, Ma.” Kecap Andi.
Sanggeus
hiji jam lalampahan, Andi sarta Pak Rinan nepi ka di Bumi Pak Rinan. “Andi
kamar anjeun di dinya (bari nunjuk hiji kamar).” Kecap Pak Rinan. “Muhun, Pak,
mangga.” Waler Andi. “Ndi, engga perlu panggil Pak, panggil waé Abah, anggap
waé Bapa ieu minangka Abah angkatmu.” Kecap Pak Rinan. “Muhun, Pak, éh Bah.”
Waler Andi.
Andi
geura-giru ngaberesan barang-barang anu manéhna bawa. Tuluy Andi ka rohang emam
pikeun emam siang alatan geus ngasupan wayah emam siang. Andi emam siang sasarengan Pak Rinan.
“Andi,
isukan Andi geus mimitian sakola, engké Andi sakola dianter ku Pak Supir.”
Kecap Pak Rinan. “Muhun, Bah.” Waler Andi.
Dinten ieu nyaéta dinten kahiji Andi Sakola di Sakola
anyarna. Alatan Andi singer sarta Calakan Andi asup kelas 7 A. Andi ngajalanan
dinten anyarna kalayan pinuh sanyuman sarta kaceriaan.
Teeettt… Teeeetttt… Bel sakola disada waktuna Andi
pikeun balik ka Bumi. Sanepina di Bumi Andi mikir ‘kalayan naon Abdi bisa
ngabales kabéh kebaikan Pak Rinan ieu?’. Andi diajar kalayan pinuh sumanget
pikeun ngabageakeun Abah angkatna.
Tilu
Minggu berlalu. Dinten ieu Andi babarengan Pak Rinan baris ngadatangan Emana
Andi di Désa Rindasari. “Assalamu’alaikum.” Kecap Andi. “Wa’alaikumsalam, éh
Andi.”Waler Emana. “Enya, Ma ieu Andi.” Kecap Andi. Andi lansung nangkep Emana tercinta.
Sanggeus
sawatara jam di Bumi Emana, Andi nyuhunkeun widi ka Emana pikeun uih deui ka
Dayeuh. “Ma, Andi uih heula, engké Andi baris ngadatangan Ema deui.” Kecap
Andi. “Enya, Nak. Ati-ati di jalan.” Waler Emana. “Muhun, Ma.” Kecap Andi.
Andi
diajar kalayan giat. Pikeun meunangkeun hasil anu nyugemakeun. Andi teu hoyong
nguciwakeun ayah angkatnya. Sajaba ti éta, Andi hayang ngawales kasaean Pak
Rinan kalayan prestasi Andi anu gumilang.
Tilu
warsih salapan sasih tos kalangkungan. Dinten ieu nyaéta dinten anu pang
negangkeun pikeun Andi. Alatan dinten ayeuna aya kanaékan kelas. Saatos
sawatara menit, pamustunganana ngaran Andi di sebat pikeun nyandak raport. Andi lalaunan muka raportna sarta tétéla Andi lulus
ti SMP, jeung peunteun anu pohara nyugemakeun. Andi pohara bagja, Andi
gura-giru masihkeun raportna ka Ayah
angkatna. Pak Rinan reueus ka Andi, kusabab Andi geus ngabutikan yén manéhna
bisa.
Dinten
ieu Andi sasarengan Pak Rinan baris nyumpingan Emana Andi di Désa Rindasari.
“Assalamu’alaikum.” Kecap Andi. “Wa’alaikumsalam, éh Andi.” waler Emana. “Muhun,
Ma ieu Andi.” Kecap Andi. Andi teras nangkeup Emana nu dipika tresna sarta masihkeun
raport SMPN sarta Ijazahna. Emana pohara
bagja sanggeus nempo raportna.
“Bu
Rhiny mana?” kecap Andi. “Rhiny nuju ameng.” Waler Emana. “Sareng saha Ma? Disauran ku Andi nya
Bu?” kecap Andi. “Sareng Wulan. Sok atuh Jang.” Waler Emana. “Rhiiiiinnnnyyyy!”
gorowok Andi. “Éh Kang Andi, aya naon Kang?” Waler Rhiny. “Rhiny Akang tos
lulus ti SMP, alhamdulilah hasilna
nyugemakeun. Akang kangen pisan ka Rhiny!” kecap Andi. “Wah, hébat Kang,
salamet nya Kang. Rhiny ogé kangen pisan ka Akang.” Waler Rhiny. “Muhun hatur
nuhun Rhiny.” Kecap Andi
Saatos
ngalepas sono jeung Ema sarta Adi tercinta Andi uih deui ka Dayeuh sasarengan
Pak Rinan. Enjingna Andi nuluykeun sakola ka jenjang anu leuwih luhur nyaéta
SMA. Andi ngajalankeun dinten anyarna jeung sumanget 45.
Tilu warsih berlalu. Andi sok meunangkeun peringkat
kahiji di SMAna. Ayeuna dinten penentuan pikeun Andi pikeun nuluykeun ka
jenjang anu leuwih luhur. “Andi Firdaus.” Kecap saurang Ibu Guru. Andi geura-giru
ka méja Guru pikeun nyandak raport sarta ijazah SMAna. Andi muka lalaunan
raportnya sarta tétéla Andi lulus ti SMA, jeung peunteun anu pohara nyugemakeun.
Andi pohara bagja, Andi geura-giru masihkeun raportna ka Abah angkatna. Pak
Rinan reueus ka Andi, kusabab Andi ngabuktikeun yén manéhna bisa.
Dinten
ieu Andi babarengan Pak Rinan baris nyumpingan Emana Andi di Désa Rindasari.
“Assalamu’alaikum.” Kecap Andi. “Wa’alaikumsalam, éh Andi.” Waler Emana. “Enya,
Ma ieu Andi.” Kecap Andi. Andi teras nangkeup Emana nu dipika tresna sarta
mengasihkan raport SMAna sarta Ijazahnya. Emana pohara bagja sanggeus nempo
peunteunana anu pohara nyugemakeun.
Saatos
ngalepas sono jeung Ema tercinta Andi uih deui ka Dayeuh sasarengan Pak Rinan.
Enjingna Andi nuluykeun sakola ka jenjang anu leuwih luhur nyaéta Kuliah. Andi
nyandak jurusan Tehnik Sipil pikeun jadi
Arsiték. Andi ngajalankeun dinten anyarna kalayan pinuh sanyuman, keceriaan,
sarta sumanget 45.
Genep
Warsih tos kalangkungan. Ayeuna nyaéta dinten penentuan pikeun Andi. “Andi
Firdaus.” Kecap saurang Dosen. Andi geura-giru ka méja Dosen pikeun nyandak
raport sarta ijazahnya. Andi muka lalaunan raportnya sarta tétéla Andi lulus ti
jurusan anu Andi candak, jeung peunteun anu pohara nyugemakeun. Andi pohara
bagja, Andi geura-giru méré raportnya ka Abah angkatna. Pak Rinan pohara reueus
ka Andi, kusabab Andi geus ngabuktikeun yén manéhna pasti bisa lulus ti jurusan
anu Andi candak.
Dinten
ieu Andi sasarengan Pak Rinan baris nyumpingan Ema Andi di Désa Rindasari.
“Assalamu’alaikum.” Kecap Andi. “Wa’alaikumsalam, éh Andi.” Waler Emana. “Muhun,
Ma ieu Andi.” Kecap Andi. Andi teras nangkeup Emana nu dipika tresna sarta masihkeun
raport na sarta Ijazahnya. Emana pohara bagja saatos ningal raportna.
Hasil
tekad Andi sartaPak Rinan, kiwari Andi geus jadi jalema suksés. Andi geus bisa
ngarobah perekonomian kulawargana.
0 komentar:
Posting Komentar